Reisverslag 45

Irkutsk – Baikal Meer – Irkutsk, 550 km.

Ria kwam in Irkutsk aan met de nodige waardevolle zaken. Zoals de nieuwe laptop voor Adolf, broodnodige reservedelen voor de Camper en twee teiltjes. Hiermee is aan de sage van het gestolen en later weer vermiste teiltje een einde gekomen. Maar waarom twee teiltjes? Een reserve voor het geval het weer gestolen wordt? Nee, het teiltje was zo populair bij de vrouwelijke reisgenoten dat ze het soms zelf niet eens kon gebruiken. Dus heeft ze voor haar beste klant ook een teiltje meegebracht. Zoals je op de foto kunt zien heeft Ria er iets op bedacht dat het teiltje de volgende keer niet zo gemakkelijk meer gestolen kan worden.

Op weg naar het Baikal Meer hadden we een, rustig plaatje gevonden aan een landweggetje.
Toen we buiten wat zaten te drinken, kwam er een tractor voorbij gereden die even later stopte. Twee mannen kwamen op ons toe gelopen. De oudere man zei: “Guten Tag” en de jonge man zei: “My name is Iwan”. Zo dachten wij, we hebben twee Russen getroffen waarmee we een praatje kunnen maken. Al snel bleek dat ze hun volledige kennis van Duits en Engels al aan ons getoond hadden en gingen over op gebarentaal. Ze klikte beiden met hun duim en wijsvinger tegen hun keel. Nu hadden ze het geluk dat ik me nog kon herinneren dat Russen hiermee aangeven dat ze een borreltje lusten. Natuurlijk hebben we toen gezamenlijk een wodka gedronken. Even later stopt er weer een man, wat later de vader van Iwan bleek te zijn. Ik dacht die zal ook wel een wodka lusten maar nee hij wilde niets drinken. Hij wilde ons alleen maar het advies geven om in het weiland te gaan staan omdat er nogal veel landbouwvoertuigen behoorlijk slingeren omdat de chauffeurs onder invloed zijn. Zou hij ons misschien voor zijn zoon hebben willen waarschuwen?

Het veel bezongen Baikal Meer was voor ons bepaald geen hoogtepunt. Ok, het is een ( grote) mooie plas water in een heuvelachtig gebied. Maar verder is het met 12 - 14˚C te koud om in te zwemmen en zodra er Russen in de buurt zijn loop je tussen de bergen met vuilnis.
Wij hadden een rustig plaatsje gevonden en hebben er meer van het weer dan van het meer genoten. De wilde bloemen zijn er wel heel bijzonder. Er staan niet alleen veel bloemen maar ook veel soorten. Een paar van de bloemen kan je op de bijgaande foto’s zien.

Bij de eerste overnachting aan het meer werden we om 8,00 uur gewekt door een gebons op de Camper. “Verdomme”, dacht ik welke idioot wekt ons, zo vroeg, op deze manier? “Doe je broek aan, voordat je de door open doet”, riep Ria me nog toe. Ik keek eerst door beide zijramen maar er was niets te zien. Toen ik uitstapte zag ik de boosdoener. Een “Boris Becker” koe stond voor de Camper te grazen en sloeg met zijn staart de vliegen van zijn achterwerk. Maar ze stond zo dicht bij de Camper, dat ze met elke zwaai van de staart ook op de motorkap sloeg.