Reisverslag 31

Hier zijn nog een paar belevenissen uit Pokhara:

5th Fewa New Year Festival 2065.
In het park van Pokhara, op 100 m van onze staanplaats bij het “Nepal Guest House”, vond het 5th Fewa New Year Festival 2065 plaats. (het was nieuwjaar in Nepal op 13 april).
Het festival duurde 10 dagen en bestond uit een kermis, waarvan de grote attracties uit India kwamen, veel eettentjes en een muziektent. Overdag waren er in de tent optredens van Nepalese artiesten die hoofdzakelijk volksmuziek speelde waarvan Ria na een dag of vijf zei: “ik begin die muziek nog mooi te vinden ook”. Elke avond waren er optredens van wat ik maar “rock bands”zal noemen. Als ik 45 jaar jonger was geweest, zou ik de soort muziek beter hebben kunnen beschrijven. Ze maakte in ieder geval een hoop herrie en we waren blij dat ze elke avond om 10 uur ophielden. Een wel heel leuke attractie was de “steile wand”. Ik kan me nog herinneren dat ik als kind er één gezien heb op de kermis waar twee motoren tegen de verticale wand rondjes reden. In Pokhara reden er niet alleen drie motoren rondjes tegen de verticale wand, maar tegelijk ook nog twee auto’s waarvan de bestuurders ook nog de deur opende en buiten gingen hangen. De constructie van de kuip en de bordessen waar je opstond zag er beslist niet betrouwbaar uit. Het hele spul ging bij de eerste twee motoren als zo enorm heen-en-weer dat Ria snel de trap afging en te tent verliet.

Nepalese Bruiloft
De hotel manager van het “Nepal Guest House” (hier staan we met de Camper sinds begin april), gaf ons twee brieven met de mededeling dat het uitnodigingen waren om de bruiloft bij te wonen van familieleden van de hotel eigenaar. Maar waarom kregen we twee uitnodigingen? Het ging tenslotte maar om één bruiloft. We konden wel zien dat de uitnodigingen verschillend waren, maar lezen konden we ze niet. Bij navragen bleek dat we door de familie van de bruid waren uitgenodigd om de huwelijksceremonie en het feest bij de bruid bij te wonen. En de tweede uitnodiging was van de familie van de bruidegom om daar een dag later nog een keer het heugelijke feit te vieren. Jammer genoeg konden we beide feesten niet bijwonen omdat Ria op de eerste dag van het feest naar huis zou vliegen en ik een trekking had geboekt die ook dezelfde dag begon. Jitka en Adolf hadden ook de uitnodigingen gekregen en de bijgaande foto’s zijn door hun gemaakt.