Reisverslag 28

Volgens ons reisplan zouden we 9 mei van Nepal de grens overgaan naar Tibet en één maand door China reizen en van daar naar Mongolië. Alles was goed voorbereid voor de reis door China en in januari hadden we een Chinees reisbureau al opdracht gegeven om de benodigde goedkeuringen te bezorgen, incl. Chinees rijbewijs, kentekenbewijs, nummerplaten, autokeuring en de verplichte gids.
De in tussen wel bekende onlusten in Tibet en een paar andere provincies hebben roet in het eten gegooid. De Chinezen zouden aanvankelijk vanaf 1 mei weer toeristen in Tibet toelaten maar dit is nu weer voor onbepaalde tijd uitgesteld. Het gevolg voor ons is dat we niet als gepland naar Tibet kunnen reizen en het Chinese reisbureau heeft nu voorgesteld om te proberen goedkeuring te krijgen om door de provincie Xinjiang (http://en.wikipedia.org/wiki/Xinjiang) ) te mogen reizen. Dit is de provincie in het noordwesten van China en grenst aan Pakistan, Tajikistan, Kyrgyzstan, Kazakhstan en Mongolië. De kortste weg voor ons om naar Xinjiang te komen is via Pakistan.
Rond 10 mei, als onze paspoorten terug zijn uit Duitsland met o.a. het visum voor Pakistan, rijden we terug via India naar Pakistan. Als we dan onderweg te horen krijgen dat we door Xinjiang mogen reizen, rijden we naar de Chinese grens in het noorden van Pakistan.
Deze route gaat door een geweldig mooi landschap over de beroemde Karakoram Highway (http://en.wikipedia.org/wiki/Karakoram) naar Kashgar (Kashi) in China. De grens ligt boven op de Khunjerab pas op 4730 m.
We hebben dan ongeveer twee weken de tijd om door Xinjiang, Mongolië te bereiken.
Er zijn maar een paar kleine grensposten tussen Xinjiang en Mongolië en deze zijn maar een paar weken per maand open. Ook is het nog niet duidelijk of wij met onze Campers hiervan gebruik mogen maken. Onze reis gaat dus de komende tijd niet zoals gepland en is nog vol vraagtekens. Het blijft spannend!

Het verhaal over het vermiste teiltje was ook spannend, vooral voor Ria. Het teiltje is weer terecht. Het staat na een wereldreis gemaakt te hebben weer in Mary’s berging in Zevenbergen. Op het vliegveld van Katmandu, toen Mary aan het inchecken was, kwam er een man nog op het laatste moment met het teiltje aanrennen. Ze had toen geen andere optie meer dan het maar weer terug mee naar huis te nemen. Ria vliegt 30 april, zoals gepland was, naar Nederland en is vastbesloten, om als ze over twee maanden weer de reis met ons vervolgd, het nogmaals te proberen het teiltje in de Camper te krijgen. Gezien de geschiedenis van het teiltje is nog maar de vraag of dat zal lukken. Wordt vervolgd!