Reisverslag 25

Dit verslag heeft even op zich laten wachten. Geduurde de eerste week in Nepal waren er maar beperkte Internet mogelijkheden. Als er al een Internet computer was dan was er dikwijls geen stroom. En als er stroom was, dan was er veelal geen verbinding met de server.
Ook zijn we kort na Mary’s aankomst in Pokhara (5 april) de bergen in gegaan nadat we een gids en drager gehuurd hadden
We zijn sinds 14 april weer terug in Pokhara van onze 8 daagse trekking en hebben nu weer de gelegenheid om wat te berichten.

Onze reis door Nepal ging tot nu toe via het Bardia National Park, Lumbini naar Pokhara.
Het Bardia National Park bereikten we over een slechte onverharde weg en ook moesten we met de campers door een rivier rijden. In het Park waren verschillende safari mogelijkheden o.a. met olifant, jeep, raft of te voet. Wij kozen voor het laatste alternatief omdat we een wandeling van 5-6 uur echt wel nodig hadden. Tijdens de wandeling zagen we een aantal herten, maar ja, die kan je ook op de Veluwe zien! Het hoogte punt was een badende neushoorn aan de overkant van de rivier. Tijdens het verblijf in het park maakte we kennis met de gebrekkige elektriciteitsverzorging in Nepal. Meermaals per dag wordt de stroom uitgeschakeld gedurende een aantal uren omdat er onvoldoende stroom is voor iedereen tegelijk in Nepal. Boze tongen beweren dat er onvoldoende stroom is omdat de koning te veel stroom verkoopt aan India. In de huidige verkiezingstrijd doen zulke beweringen het natuurlijk goed!

Lumbini is zeer afgelegen en wordt door toeristen heel weinig bezocht. Lumbini is voor de Boeddhisten wat Bethlehem voor de Christenen is. Hier werd Boeddha als Siddhartha Gautama geboren in 563 BC.
Een aantal Boeddhistische landen hebben hier prachtige tempels gebouwd. Maar gek genoeg ook Duitsland, dat toch maar heel weinig boeddhistische inwoners heeft.

Van Lumbini ging ons reis naar Pokhara. De op een na grootste stad van Nepal en ook het Mekka voor wandelaars in Nepal. De laatste 150km naar Pokhara ging door de bergen. Een prachtig landschap maar moeilijk te rijden omdat de weg uit louter bochten bestaat en hier en daar het wegdek heel slecht is vanwege aardverschuivingen en rotsblokken die van de steile hellingen omlaag zijn gekomen. Op deze weg lag ook op meerdere plaatsen graan op de weg met de bedoeling dat de auto’s dit door er overheen te rijden zouden dorsen. Tot nu toe hadden we onderweg twee dors methoden gezien; door er met een stuk hout op te slaan of ossen er eindeloos rondjes over te laten lopen.

In reisverslag 17 hebben we verteld over Ria’s grote verlies van het populaire teiltje. We verwezen ook naar het mogelijk invliegen van een nieuw teiltje. Mary zag dat als een hint en nam haar eigen teiltje mee naar Nepal. Het teiltje moet wel erg in trek zijn want bij aankomst in Kathmandu was het teiltje nergens meer te vinden.