Reisverslag 7

Regelmatig e-mailen en je weblog bijwerken tijdens de reis is een echte uitdaging.
Soms is er onvoldoende tijd in het reisschema beschikbaar voor het schrijven van het weblog, het uitzoeken van de foto’s en het bezoek aan een internet shop. Een andere keer is er helemaal geen internet mogelijkheid of kan je die niet vinden. Er zijn ook nogal eens wat irritante technische afwijkingen of problemen.
In Turkije begon het met het afwijkende keyboard. Het keyboard heeft namelijk twee i’s.
Één staat op de gebruikelijke plaats. De tweede staat op een heel andere plaats en is juist de i, die je nodig hebt. Bij het schrijven valt het niet op maar oh wee als er een i in je gebruikersnaam of paswoord voorkomt. Eer je ontdekt wat er aan de hand is ben je wel een tijdje verder. Ik zet de bestanden altijd op een USB stick en neem deze mee naar de internet shop. In Dogubayazit, Turkije had ik ook mijn USB stick in de computer gestoken en elk bestand dat ik al een keer geopend had en nogmaals wilde openen was dan verdwenen. Eerst denk iets fout gedaan te hebben maar na een uur ben je er achter dat er iets aan de hand is wat je niet kunt verklaren. Terug in de Camper stak ik de stick in de laptop en alle alarmbellen van het anti-virus software begonnen te rinkelen. Ik had een trojaans paard virus opgepikt in de internet shop. Het virus had alle geopende bestandenden veranderd in .exe programma bestanden. Maar er was weer een gelegenheid aan mijn neus voorbij gegaan om te mailen etc..
In Iran zijn er nogal wat internet shops maar je moet wel weten waar ze zijn. Er zijn geen uithangborden of posters. In tegendeel het lijkt wel op de illegale praktijk. Een aardige jongen zou mij van de ene internet shop naar een andere brengen, onderweg heeft hij nog twee keer gebeld om te vragen waar het was en moest ook nog bij twee winkels in buurt de weg vragen. Uiteindelijk gingen we een ondergrondse parkeergarage in en stonden daar voor een mooie bewerkte deur zonder opschrift. Binnen waren de beste internet faciliteiten die ik tot nu toe op de reis gezien had. De mensen waren er erg vriendelijk en geïnteresseerd. Ze vroegen in welk hotel we waren. Toen we zeiden dat we geen hotel hadden maar in Campers sliepen wilde hij die wel eens zien. Toen hij ons onderkomen op internet zag was hij zo ontzet dat hij zei: “you can sleep with us, we love to have guests”