Reisverslag 54

De Pamir Highway van Osh naar Dushanbe.

10 dagen lang hebben we over de Pamir Highway gereden van Osh naar Dushanbe, de hoofdstad van Tajikistan. Het was totaal 1315 km, waarvan ongeveer 200 km in Kyrkyzstan en de rest in Tajikistan. Een groot deel van de weg gaat door de hooggelegen en eenzame Pamir bergen tot een hoogte van meer dan 7000 m. Vanaf Osh gaat de weg over de Taldyk pas (3615 m) naar de grens met Tajikistan, die boven op de Kizil Art pas (4290 m) ligt. Daarna komen er in Tajikistan nog vier bergpassen hoger dan 4000 m. met als hoogste de Ak Baital pas op 4650 m. In dit gebied daalt de weg niet onder 3900 m., waardoor een serieus gevaar voor hoogteziekte bestaat. Daarom hebben we er bewust voor gekozen om in Kyrkyzstan de tijd te nemen om aan de hoogte te wennen. We besloten om boven de 200o m. elke nacht niet hoger dan 500 m te slapen in vergelijking tot de voorgaande nacht. Door dit aangepast stijgen in hoogte en het gebruik van Azetazolamide zijn de hoogte problemen beperkt gebleven tot wat hoofdpijn en slapeloosheid. Op technisch gebied waren er ook verrassingen op deze hoogte. Het starten van de motor leverde nogal wat problemen op ´s morgens en ook het aansteken van het gasstel verliep niet zo eenvoudig. Daar en tegen werkte de `Standheizung` (dieselkachel) boven verwachting. Met behulp van de ingebouwde hoogteaanpassing functioneerde de kachel perfect op een hoogte van 3950 m terwijl de werking maar tot 2700 m gegarandeerd is.
De Pamir Highway is grotendeels een slechte onverharde weg. Aan de stukken asfalt is te zien dat de weg ooit wel eens geasfalteerd was. Maar de weg lijdt enorm onder aardverschuivingen, erosie, aardbevingen en lawines. Hierdoor zijn delen van de weg soms dagen lang niet begaanbaar. Het was verrassend dat de schade aan de Campers beperkt was gebleven tot een paar lekke banden en een aantal losgerammelde of gescheurde delen.
Grote hoeveelheden `drugs` worden blijkbaar via deze weg naar het westen vervoerd. Vooral in het dal ten noorden van Khorog waar over een afstand van 260 km de weg langs de grens met Afghanistan loopt. De Panj rivier vormt hier de grens en is de enige hindernis voor illegale grensoverschrijdingen. In dit gebied hebben we dan ook de aanbeveling opgevolgd om niet vrij te overnachten en hebben we bij een politiepost overnacht.

Met pijn en moeite hebben we in Dushanbe een transit visum voor Rusland gekregen (niet voor niets). Hiermee ligt het verdere verloop van de reis vast. We gaan nu via Uzbekistan, Kazakstan, Rusland en de Ukraine huiswaarts.