Kyrkyzstan: van Bishkek naar Osh.
Van Bishkek reden we naar Osh over een afstand van 700 km. De weg naar de op één na grootste stad van Kyrkyzstan gaat o.a. over twee bergpassen. De eerste pas, de Tör Ashuu, is 3586 m hoog. Maar op 3060 m is een 2,6 km slecht geventileerde tunnel waar in 2001 een aantal mensen omkwamen omdat een aantal vrachtwagenchauffeurs hun motor te laat uitzette. Daarna kwam de 3175 m hoge Ala-Bel pas. Het gebied langs de Naryn rivier was het mooiste tijdens de rit naar Osh. De rivier verbindt ook twee stuwmeren met elkaar. De weg langs de Naryn rivier loopt op 50 á 100 m hoogte. Beneden aan de rivier zagen we een mooie overnachtingplaats en toen we daar aankwamen stond er een man ons op te wachten met twee honden. Het grondstuk bleek van hem te zijn en toen we hem vertelde dat we buitenlandse toeristen waren die een nachtje aan de rivier wilde staan was het ijs snel gebroken. Hij liet ons de rest van zijn land zien en zijn primitieve behuizing. Op de vraag of we wat fruit en groenten konden kopen was het antwoord “nee”. Wat we nodig hadden wilde hij ons alleen maar schenken. Hij wou ook graag dat we nog een nacht langer bleven en wilde niet geloven dat, dat niet in ons programma paste. Hij was teleurgesteld en zei dat we eenvoudig niet wilden blijven.
De weg van Tash-Komür naar Jalalabat loopt door een deel van het brede en vruchtbare Fergana dal. Er groeit hier veel katoen, maiz en ook zonnebloemen. De katoenoogst was er in volle gang. Vanaf Jalalabat waren we gedwongen een omweg te rijden naar Osh via Özgön, omdat de kortste weg een paar kilometer door Uzbekistan loopt. We hadden een visum voor Uzbekistan maar reden toch liever om, zodat we het visum later nog konden gebruiken. Er zijn nog steeds veel meningsverschillen over grenzen in Centraal Azië en dit zal er wel één van zijn.
De belangrijkste attractie van Osh is een rots of liever gezegd heuvel die met een beetje fantasie en het juiste perspectief lijkt op een liggende zwangere vrouw. De rots is een belangrijk pelgrimoord voor moslims omdat de profeet Mohammed hier gebeden zou hebben. De Sovjets waren daar destijds niet gelukkig mee en hebben de kleine moskee op de rots opgeblazen. Sindsdien is de moskee weer herbouwd. Ook veel vrouwen die graag zwanger willen worden bezoeken de rots. Er lopen een paar oude mannen rond die bereid zijn samen met de vrouw, of zoals we gezien hebben met het gezin, te bidden. Ik heb Ria, voor alle zekerheid, pas na het vertrek uit Osh over die mogelijkheid vertelt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten