Kazakstan: van Almaty naar de grens van Kyrkyzstan.
Onderweg naar Almaty werd Hartmut gestopt door de politie. Hij had 80 km gereden en volgens de politie mocht je daar maar 70 km rijden. “Hoezo, er staan toch geen borden?” “Nee, maar je hoort te weten dat een vrachtwagen maar 70 mag rijden”. Maar ik ben geen vrachtwagen, ik ben een Camper”. “Nee, je bent een vrachtwagen”. Hij moest aanvankelijk 6000 Tenge betalen. Maar, na wat onderhandelen, ging de agent akkoord met 4000 Tenge (22 Euro). De agent wilde het geld niet aanpakken, hij mag immers geen steekpenningen aannemen. Hartmut moest het geld op de automat laten vallen.
Almaty (http://en.wikipedia.org/wiki/Almaty) is een grote stad met 1.3 miljoen inwoners. Het was de hoofdstad van Kazakstan tot 1997. Het is een westers uitziende stad. Alleen de overheidsgebouwen en monumenten herinneren nog aan de Sovjet Unie vanwege de typische architectuur uit die tijd. De stad is een groene oase, gelegen tegen de met sneeuw bedekte bergen die de grens vormen met Kyrkyzstan. Nergens hebben wij zoveel grote en dure auto’s zien rijden. Veel auto’s rijden nog steeds met een D of CH sticker etc. en zijn blijkbaar als gebruikte auto’s ingevoerd. Wij werden aangeraden goed te kijken, want misschien zou onze gestolen mercedes hier ook wel eens rond kunnen rijden.
Op weg naar Kyrkyzstan, 200 km van Almaty, bezochten we de Charyn Canyon. De Charyn rivier heeft in de dorre steppe een grote canyon gemaakt, die in grootte niet vergelijkbaar is met de Grand Canyon maar ook zeker de moeite waard is. Vanaf de hoofdweg gaat een 10km lange onverhard pad naar het deel van de canyon dat men kan bezoeken en men het Kastelen Dal heeft genoemd.
De grens overgang van Kazakstan naar Kyrkyzstan was probleemloos. Nergens waren we zo snel de grens over. Bij Kyrkyzstan hoefde we niet eens uit de auto te komen. De grenspolitie deed het schrijf- en loopwerk voor ons.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten