Reisverslag 49

Kazakstan: van de Russische grens via Astana en het Balkhash meer naar Almaty.

Kazakstan is een heel groot land. Het is meer dan 60 keer zo groot als Nederland en heeft maar 15 miljoen inwoners. Buiten de grote steden wonen erg weinig mensen. Je moet soms een paar uur rijden, door de eindeloze steppen, om weer een dorp tegen te komen.
Van de grens naar Pavlodar reden we meer dan 50 km langs enorme grote velden met zonnebloemen maar de rest van de 1950 km naar Almaty bestond het landschap uit louter steppen.

De drie vrouwen van ons gezelschap moesten zich, om verschillende redenen, binnen 5 dagen in Kazakstan registreren. We besloten dit in de eerste de beste stad, Pavlodar, te doen. We hadden het kantoor snel gevonden maar werden er van “het-kastje-naar-de-muur” gestuurd. Ze zeiden o.a. dat het niet mogelijk was omdat we geen hoteladres hadden. We besloten echter niet weg te gaan zonder de registratie en uiteindelijk zocht de beambte zelf een hotel op in het telefoonboek en belde het hotel voor het adres.

De politie in Kazakstan maakt goed gebruik van hun afgedankte auto’s, ze worden als dummy’s langs de weg gezet. En het werkt, want mocht je te hard rijden, dan pas je toch je snelheid aan tot je ziet dat je voor de gek gehouden bent. Als afwisseling zetten ze ook nieuwe politieauto’s langs de weg maar dan zijn ze geschilderd op ware grootte op een stuk triplex.

Kazakstan is een onafhankelijke republiek sinds 1991 en word met ijzeren hand geregeerd door President Nazerbajev. Hij besloot in 1994 de hoofdstad te verhuizen van Almaty naar Astana. Sinds 1997 is Astana de hoofdstad en wordt er verwoedt van alles gebouwd. Het nieuwe regeringscentrum ziet er heel aantrekkelijk en futuristische uit en moet in 2010 klaar zijn. Het opvallende Bayterek Monument staat in het midden van het nieuwe centrum en bestaat uit een 97m hoge staalconstructie met bovenop een grote gouden bal. Bayterek is de naam van een legende. De gouden bal symboliseert een gouden ei dat boven in een populier boom ligt. Het ei bevat de geheimen van het menselijke geluk en ligt buiten het bereik van de gewone mensen. Van uit de bal heb je een geweldig uitzicht over het nieuwe centrum. Ook ligt er een gouden afdruk van de hand van de president. Als je, je hand er op legt kan je een wens doen. Ria deed dat ook en kijk maar eens op de foto hoe heimelijk ze lacht. Ze zegt niet wat ze gewenst heeft. Blijkbaar mag dat ook niet als je enige kans wilt hebben dat de wens in vervulling gaat.

Kazakstan is rijk aan grondstoffen, die er helaas ook voor zorgen dat de luchtvervuiling in enkele steden waar we doorreden, zoals Karagandar en Balkhash, onverdraaglijk was.

Op weg naar Almaty hebben we nog een paar aangename dagen doorgebracht aan het grote Balkhash meer, bij 42 graden in de schaduw. Het meer is waarschijnlijk het zelfde uitdrogings lot beschoren als het Aral meer. De belangrijkste waterbron is namelijk de Ili rivier die uit China komt en daar voor allerlei doeleinden wordt afgetakt. Het meer beslaat nu nog een oppervlakte van 40% van Nederland.

PS: wij zijn nu in Almaty en vertrekken 15 augustus naar Kyrkyzstan.