Reisverslag 13

Ontmoetingen in de woestijn. Na het bezoek aan Jaisalmer besloten we verder de woestijn in te gaan om te overnachten. We vonden een leuk plaatsje te midden van zandduinen op ongeveer 60 km afstand van Jaisalmer richting de Pakistaanse grens. We hadden normaal gesproken niet zo ver de woestijn in kunnen gaan omdat het een militair gebied is. Maar met een “leugen om best wil” was het mogelijk om door de controlepost heen te komen. De rust, de stilte, de koele nachten en de mooie sterrenhemel waren zo de verschillende redenen om 2 x 60 km extra te rijden naar een overnachtingplaats. De plaats die we vonden in de duinen was inderdaad in “the middle of nowhere”. Maar de ervaring had ons geleerd dat het nooit lang duurt voor je bezoek krijgt. Waar ze vandaan komen mag Joost weten. Het was al bijna donker toen we aankwamen maar ondanks dat kregen we al na 10 minuten bezoek van een vriendelijke herdersjongen met een pas geboren geitje op zijn arm. Het kon nog niet staan en de navelstreng zat er nog aan. De rest van de avond genoten we van de stilte, de aangename temperatuur en een pilsje. De volgende dag hoorde we al vroeg “pen, pen, pen”. Het waren een paar jonge jongens die op grote afstand voorbij liepen op weg naar…? Zouden ze weten wat “pen” betekende? In Marokko hebben we een keer een balpen gegeven aan een jongen die “stylo” riep. Hij gaf de indruk dat hij niet kregen wat hij verwachtte. “Pen” en “stylo” zijn veelal woorden die kinderen opgepikt hebben om te bedelen.
Hartmut kreeg de volgende dag al vroeg bezoek van een kameeldrijver die niet veel moeite had om hem te overtuigen een ritje te maken. Adolf kreeg een fluitist op bezoek met twee kinderen. De man kon op twee fluiten tegelijk spelen en het klonk niet eens zo slecht. Hierna hielt het bezoek op. Geen wonder. Het begon te stormen en in de woestijn is het dan al snel een zandstorm. Je kon niet meer buiten zitten en eigenlijk ook niet binnen omdat het te heet was. Toen de wind wat was gaan liggen, kwam opa op bezoek met zijn kleinkinderen. Leuk maar de conversatie was wel heel beperkt. Deze bezoeken hadden allen gemeen dat de mensen alleraardigst en vriendelijk zijn maar tegelijkertijd ook wat willen krijgen. Wat doe je dan?